دکتر برنر جراح این عمل بزرگ بودند و جنین را در داخل رحم مورد جراحی قرار دادند .در حین عمل جراحی جنین دست کوچکش را از شکافی که دکتر ایحاد کرده بود بیرون آورد و انگشت پزشک معالجش را فشرد و عکاس این صحنه ناباورانه را در تاریخ ثبت کرد .دست پسرک کوچکی که برای حس قدر شناسی از رحم بیرون آمد و انگشت دکتر را به خاطر تشکر از هدیه زندگی که او بخشید ،فشرد.
اگر همه ما در وجود فطری خود تا این حد احساس قدر شناسی داشتیم .پس الان این حس را کجا جای گذاشتیم ؟در کدام نقطه و کدام لحظه حس قدرشناسی خودمان را برای همیشه دفن کردیم و غول توقع و زیاده خواهی را همراه خود کرده و در قلبمون جای دادیم ....
قلب پاکمون را جایگاهی کردیم، برای جولان دادن احساسهایی که هر از گاهی جانمان را به لب میرسانند و به جای حس زندگی فقط احساس مرگ و نابودی را در ما شعله ور میکنند.
چرا هرگز به یاد نیاوردیم که باید از کسانی که بهمون زندگی بخشیدند تشکر کنیم ؟
چرا فراموش کردیم که گوهر نایاب وجودمون پر از پاکی و زیبایی بوده و عشق به زنده بودن و زندگی کردن و به دیگران زندگی بخشیدن جزء جدا نشدنی فطرت انسانی ماست ...
منبع :سایت انجمن درمانگر ایران